Mijn Laatste schooldag
Met pijn in het hart …
….. en een mes in de rug.
2016
Alle mooie dagen ten spijt,
2015 is zijn pluimen kwijt.
2016 wil nu de vleugels spreiden
en hopelijk zorgen voor mooie tijden.
Want ook het nieuwe jaar zal voorbijvliegen elke dag
Met soms een traan en soms een lach.
Dat dit jaar je oprecht mag geven
Alles wat je je wenst in dit leven.
Backgroudmusic :
New year by Evgeniy Pokhodnya
“Royalty free music” provided by jamendo.com
Een ‘goed’ resultaat
“Had u het rapport al bekeken? “
“Ja, ik ben wel wat geschrokken, want zulke punten ben ik niet gewoon… “
“Tja, het heeft te maken met een andere beoordeling. De toetsen voor het vierde leerjaar blijven hetzelfde. “
“Dat betekent dus dat Adil wel goede punten heeft.”
“De resultaten zien er niet slecht uit, maar door ze in een nationale normering te zetten, komt alles een stukje lager te liggen”
“Maar dat is toch niet eerlijk, zo krijgt iemand niet de punten die hij verdient en ik heb zoveel met Adil geoefend.”
“Ja mijnheer, het is wel een duidelijker beeld waar uw zoontje zich bevindt in vergelijking met ander Belgische kinderen. “
“Ja maar doen ze dit dan in alle scholen ?”
“Nee, een school bepaalt zelf welke toetsen en registratie gebruikt worden.”
“Maar dat kan toch niet. Op het familiefeest worden er punten vergeleken. U begrijpt toch ook wel dat mijn zoontje er op deze manier geen goede beurt maakt .”
“Het is wat u belangrijk vindt uiteraard … een duidelijk , realistisch beeld of een mooi resultaat om indruk te maken bij neefjes en nichtjes.”
“Ik kan hier echt niet mee akkoord gaan. Ik sta erop dat de punten weergegeven zijn zoals ik ze op de toetsen zie.”
“Wij hebben er als school voor gekozen om de punten weer te geven volgens de Belgische normering. Het is jammer dat dit u volgens u geen correct beeld is.”
“Ik neem dit niet , ik ga hiermee verder.”
“Mijnheer, we hebben veel tijd en zorg besteed aan het verbeteren en de resultaten in de tabellen te zetten. Als u hiervoor geen begrip heeft, dan kunnen we dat alleen maar betreuren”
“Ik sta erop dat deze punten aangepast worden, desnoods schrijf ik naar de inspectie zodat zij kunnen ingrijpen, mijn zoontje zal zich niet hoeven te schamen voor zijn neefjes en nichtjes. “
“Als u hoge cijfers absoluut belangrijker vindt, dan stel ik voor dat u dit potje Tipp-ex gebruikt om de punten naar eigen goeddunken aan te passen . U kan dan zelfs overal het maximum resultaat invullen. U zal dan een prachtige indruk maken op uw familie….”
Een boontje voor de ochtend
Vroeg wakker worden, het is nooit mijn favoriete bezigheid geweest, maar het is me niet altijd gegeven om tot aan de wekker te slapen. Mijn gedachten zijn sterker dan mijn nachtrust en staan erop zeer vroeg hun venijnig zegje te doen. Ik hou het dan voor bekeken en sleur mezelf uit bed. Mijn hoofd weigert dan dienst en verzet zich met een loodzware loomheid. Om mijn slapende huisgenoten en mijn ogen te sparen laat ik het licht uit en zoek calvariegewijs mijn weg naar beneden. De ochtend is zwart. Gelukkig is het tegengif ook zwart.
Drie jaar geleden,op mijn vijftigste verjaardag, werd ik door vrouw en kinderen bedacht met een alles-in-één-doe-het-zelf koffieapparaat en een hele doos “Kaffe hela bönor mörkrost”, mijn favoriete koffie. Nooit gedacht dat ik in een Zweedse meubelketen koffie zou kopen : de eerste keer moest ik ook de neiging onderdrukken om op zoek te gaan naar een stappenplan, inbussleutel, moertjes en boutjes, maar uiteindelijk valt over smaak van meubels en koffie niet te twisten.
Ik ben altijd al een koffiejunk geweest, maar sinds deze aanwinst heeft het ochtendritueel er een nieuwe dimensie bijgekregen. De donker gebrande geur van wachtende koffiebonen verleidt me iedere ochtend als ik slaapdronken het toestel passeer. Mijn eerste werk is dan ook het ding in gereedheid brengen voor een eerste lading zwarte energie. Eén druk op de knop en het aroma wordt nog wat opgedreven als de boontjes hulpeloos naar beneden glijden en knarsend gemalen worden. Even later borrelt een eerste schuimend streepje mijn mok in. Eénmaal de mok volgeborreld is, neem ik hem mee naar keukentafel in de veranda en met de blik over de nog nachtelijke velden en in de verte het schijnsel van een ontwakend Maastricht, drink ik een eerste teug. De sterke smaak schraapt zacht over mijn tong en verhemelte, een zwartbittere geur stijgt op in mijn neus. Langzaam voltrekt zich het wonder : de loomheid lost op en mijn hoofd wordt steeds helderder en gewilliger. De donkere gedachten ruimen plaats voor de ontluikende dag : een heilig moment.
Backgroudmusic :
New year by Wake up by JB’S production
“Royalty free music” provided by jamendo.com
Cascais
Landen op Zaventem in de gietende regen, ’t is wel even een shock als je enkele uren ervoor nog liep te wandelen op een zonovergoten dijk aan het uitgestrekte Portugese strand van Cascais. Een zalige plek iets ten westen van het overdrukke maar ook overgezellige Lissabon. Nu ja, na een dagje winkelen , hop-on/hop-off bus en het nodige wantrouwen voor handige zakkenrollers, heb ik het wel gehad met deze grootstad. Geef mij dan maar wat flaneren op de dijk , genieten van de zon en de levendige terrasjes.
Maar ook aan dat verhaal komt een eind en hoewel ik het nu zonder palmbomen moet stellen, ben ik toch weer blij dat mijn vertrouwde notenboom met hangmat op mij staat te wachten. Nu nog even wachten tot de Portugese zon een bezoek brengt aan het druilerige België…
Backgroudmusic :
New year by Free And Lucky by DefectiveContact
“Royalty free music” provided by jamendo.com
De juiste kruisjes veranderen een leven, de foute ook …
Onze belastingbrief heeft blijkbaar een update gekregen. Het is een, meer dan uit de kluiten gewassen, lottoformulier in tabloidformaat. En blijkbaar is de juiste kruisjes kiezen nog moeilijker geworden dan de zes juiste kruisjes aanvinken op een normaal doordeweeks lottoformulier. En nog meer rubrieken betekent nog meer kans op vergissingen en boetes achteraf. Liefst dan nog met een “administratieve” vertraging zodat er nog eens stevige verwijlintresten kunnen geïncasseerd worden. Vadertje Staat zit al handenwrijvend klaar om de brave burgercentjes op te strijken . Om nog maar te zwijgen van het traditionele achterpoortje om goede en/of minder brave vrienden wat speling te geven. De hardwerkende burger heeft toch geen tijd, mogelijkheden of juiste relaties om naar de poortjes op zoek te gaan . Het wordt dan ook weer puzzelen om alles weer volgens de regeltjes in te kleuren . Vadertje Staat dankt u bij voorbaat en hij hoopt dat u zo vriendelijk wilt zijn om ook per vergissing de joker aan te kruisen.
Moederke, vuugd óch….
*17-07-1936 †13-02-2015
“Vuugd óch, menneke !! “
Ooit een strenge maar bezorgde boodschap, daarna een wijze levensles.
De laatste jaren een wederzijdse warme woordenknuffel bij ieder afscheid.
Sinds vandaag een omhelzende herinnering…
“Moederke, vuugd óch..”